عواملی که باعث سنکوپ می‌شود

ماهیت غیرمنتظره سنکوپ می تواند آن را خطرناک تر از آنچه هست جلوه دهد. برای اکثر افراد، سنکوپ یک وضعیت موقتی است که به هیچ مشکل جدی سلامتی اشاره نمی کند.

به گزارش عرشه آنلاین، سنکوپ به عنوان غش نیز شناخته می شود و یک از دست دادن موقت هوشیاری با بهبودی سریع است. معمولا سنکوپ دلیلی برای نگرانی ایجاد نمی کند و اکثر مردم نیازی به درمان بعدی ندارند. با این حال، به دلایل خاصی مانند مشکلات قلبی نیاز به درمان دارید.

سنکوپ زمانی اتفاق می‌افتد که مقدار خونی که به مغز شما می‌رود، ناگهانی و موقتی کاهش پیدا کند. اغلب اوقات، یک علت بی ضرر و کوتاه مدت میتواند علت آن باشد.

سنکوپ ممکن است اتفاق بیفتد اگر موارد زیر را داشته باشید:

افت ناگهانی فشار خون

افت ضربان قلب شما

تغییرات در مقدار خون در نواحی بدن شما

اگر بیهوش شوید، احتمالاً بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه هوشیار خواهید شد. با این حال، ممکن است برای مدتی احساس سردرگمی یا خستگی کنید. می توانید در عرض چند دقیقه یا چند ساعت به طور کامل بازیابی کنید.

سنکوپ می تواند نشانه یک بیماری جدی تر باشد. مهم است که بلافاصله پس از یک دوره سنکوپ، درمان راآغاز کنید. اکثر افراد پس از تشخیص دقیق و درمان مناسب می توانند از مشکلات سنکوپ جلوگیری کنند.

انواع سنکوپ

انواع مختلفی از سنکوپ وجود دارد. آن ها شامل موارد زیر هستند:

سنکوپ وازوواگال (که سنکوپ نوروکاردیوژنیک نیز نامیده می شود). این شایع ترین نوع سنکوپ است. تقریبا نیمی از موارد سنکوپ از نوع وازوواگال هستند.

سنکوپ موقعیتی ( نوعی سنکوپ وازوواگال)

سنکوپ وضعیتی یا ارتواستاتیک (که افت فشار خون وضعیتی نیز نامیده می شود)

سنکوپ قلبی

سنکوپ عصبی

سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی (POTS)

سنکوپ با علت ناشناخته

سنکوپ چقدر شایع است؟

سنکوپ یک بیماری شایع است. ۳ درصد از مردان و ۳.۵ درصد از زنان در برخی از مراحل زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. سنکوپ با افزایش سن شایع تر می شود و تا ۶ درصد از افراد بالای ۷۵ سال را تحت تاثیر قرار می دهد. این عارضه می تواند در هر سنی رخ دهد و در افراد با و بدون سایر مشکلات پزشکی رخ می دهد.

علائم سنکوپ چیست؟

شایع ترین علائم سنکوپ عبارتند از:

سیاه شدن دید

احساس سبکی سر

بی دلیل افتادن

احساس سرگیجه داشتن

احساس خواب آلودگی یا گیجی

غش، به خصوص بعد از خوردن غذا یا ورزش

احساس بی ثباتی یا ضعف در هنگام ایستادن

تغییرات در بینایی، مانند دیدن لکه ها یا داشتن دید تونلی

سردرد

چه چیزی باعث سنکوپ می شود؟

سنکوپ یا غش کردن، زمانی اتفاق می‌افتد که خون کافی در مغزتان جریان نداشته باشد. دلایل زیادی برای این وجود دارد که بستگی به نوع سنکوپ دارد. بسیاری از افراد یک بیماری پزشکی دارند که ممکن است در مورد آن ندانند که بر سیستم عصبی یا قلب آنها تأثیر می گذارد.

همچنین ممکن است شرایطی داشته باشید که بر جریان خون در بدن شما تأثیر بگذارد و فشار خون شما هنگام تغییر وضعیت کاهش یابد (به عنوان مثال، از دراز کشیدن به حالت ایستاده).

سنکوپ وازوواگال

سنکوپ وازوواگال زمانی اتفاق می‌افتد که فشار خون شما به طور ناگهانی کاهش می‌یابد که باعث کاهش جریان خون به مغز می‌شود. اغلب پس از مدتی ایستادن یا تحت فشار عاطفی رخ می دهد. به طور معمول، هنگامی که ایستاده اید، جاذبه باعث می شود خون در قسمت پایین بدن شما، زیر دیافراگم شما بنشیند. وقتی این اتفاق می افتد، قلب و سیستم عصبی خودمختار برای ثابت نگه داشتن فشار خون شما کار می کنند.

در سنکوپ وازوواگال، ضربان قلب و فشار خون شما به طور نامناسبی به شدت کاهش می یابد. این باعث کاهش جریان خون به مغز شما شده و منجر به غش می شود. به طور معمول، سنکوپ وازوواگال خوش خیم است.

سنکوپ موقعیتی علل

سنکوپ موقعیتی فقط در شرایط خاصی اتفاق می افتد که بر سیستم عصبی شما تأثیر می گذارد و منجر به سنکوپ می شود. برخی از این موقعیت ها عبارتند از:

کم آبی بدن

استرس عاطفی شدید

اضطراب

ترس

درد

گرسنگی

استفاده از الکل یا مواد مخدرHyperventilation (تنفس بیش از حد اکسیژن و خلاص شدن از شر دی اکسید کربن بیش از حد با سرعت)

سرفه های شدید، چرخاندن گردن (حساسیت بیش از حد سینوس کاروتید).

ادرار کردن (سنکوپ ادراری)

سنکوپ وضعیتی

سنکوپ وضعیتی (همچنین افت فشار خون وضعیتی یا افت فشار خون ارتواستاتیک نیز نامیده می‌شود) زمانی اتفاق می‌افتد که فشار خون شما به‌دلیل تغییر سریع موقعیت، مانند ایستادن پس از دراز کشیدن، ناگهان کاهش می‌یابد.

برخی داروها و کم آبی بدن می تواند منجر به این وضعیت شود.

افراد مبتلا به این نوع سنکوپ معمولاً تغییراتی در فشار خون خود دارند که باعث می شود هنگام ایستادن در آنها حداقل ۲۰ میلی متر جیوه (عدد سیستولیک/بالا) و حداقل ۱۰ میلی متر جیوه (عدد دیاستولیک/پایین) کاهش یابد.

سنکوپ قلبی

سنکوپ قلبی می تواند در صورتی رخ دهد که بیماری قلبی یا رگ خونی دارید که بر جریان خون به مغز شما تأثیر می گذارد. این شرایط می تواند شامل موارد زیر باشد:

ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی)

انسداد جریان خون در قلب به دلیل ساختار قلب شما (کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک)

انسداد در رگ های خونی قلب شما ( ایسکمی میوکارد)

بیماری دریچه قلب

تنگی آئورت

لخته خون

نارسایی قلبی

اگر دچار سنکوپ قلبی هستید، مهم است که برای درمان مناسب به متخصص قلب مراجعه کنید.

علل سنکوپ عصبی

سنکوپ عصبی می تواند زمانی اتفاق بیفتد که شما یک بیماری عصبی مانند تشنج، سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) دارید. سایر شرایط کمتر شایع که منجر به سنکوپ عصبی می شود عبارتند از میگرن و هیدروسفالی فشار طبیعی

سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی (POTS)

اگر سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی دارید، ممکن است ضربان قلب بسیار سریع (تاکی کاردی) داشته باشید که وقتی بعد از نشستن یا دراز کشیدن می ایستید اتفاق می افتد. ضربان قلب شما می تواند ۳۰ ضربه در دقیقه یا بیشتر افزایش یابد. این افزایش معمولاً در عرض ۱۰ دقیقه پس از ایستادن اتفاق می افتد. این بیماری در زنان و افراد AFAB شایع‌تر است، اما می‌تواند در مردان و افراد AMAB نیز رخ دهد.

علل ناشناخته سنکوپ

علت سنکوپ در حدود ۳۳ درصد افراد مبتلا ناشناخته است. با این حال، افزایش خطر سنکوپ یکی از عوارض جانبی برخی داروها است. اگر نمی دانید چه چیزی باعث سنکوپ شما شده است، حتماً با یک پزشک مشورت کنید.

سنکوپ چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر سنکوپ دارید، باید به یک پزشک مراجعه کنید که می تواند شما را برای ارزیابی کامل به متخصص ارجاع دهد.

متخصص یک معاینه فیزیکی و بررسی دقیق برروی سابقه پزشکی شما انجام می دهد. آنها سؤالات مفصلی در مورد علائم و دوره های سنکوپ از شما می پرسند، از جمله اینکه آیا قبل از غش علائمی دارید یا نه و چه زمانی و کجا غش می کنید.

آنها ممکن است ضربان قلب و فشار خون شما را در حالت های مختلف از جمله دراز کشیده، نشسته و ایستاده اندازه گیری و ثبت کنند.

سپس ممکن است یک یا چند آزمایش برای کمک به تعیین علت سنکوپ خود انجام دهید. این تست ها مواردی مانند گزینه های زیر را بررسی می کنند:

وضعیت قلب شما

سرعت ضربان قلب شما

مقدار خون در بدن شما

جریان خون زمانی که بدن شما در موقعیت های مختلف قرار دارد

آزمایشات برای تعیین علل سنکوپ عبارتند از:

آزمایشات آزمایشگاهی: آزمایش خون برای بررسی کم خونی یا تغییرات متابولیک

الکتروکاردیوگرام (EKG) : آزمایشی که فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می کند

تست استرس ورزش: انواع مختلفی از تست های استرس وجود دارد که شامل ورزش یا استفاده از دارو برای استرس قلب می شود. برخی از انواع تست استرس تغییرات EKG را بررسی می کنند یا سونوگرافی از قلب شما انجام می دهند. تست استرس را می توان با تصویربرداری هسته ای نیز انجام داد.

مانیتورینگ: مانیتوری که می پوشید و از الکترود برای ثبت اطلاعات در مورد ضربان و ریتم قلب استفاده می کند.

اکوکاردیوگرافی : آزمایشی که از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از ساختار قلب شما استفاده می کند.

تست شیب ( تست شیب سر به بالا ): آزمایشی که فشار خون و ضربان قلب شما را به صورت دقیقه به دقیقه یا ضربان به ضربان ثبت می کند، در حالی که یک پزشک میز را به سطوح مختلف کج می کند. این آزمایش می تواند رفلکس های قلبی عروقی غیرطبیعی را نشان دهد که باعث سنکوپ می شود.

تست رفلکس اتونومیک: مجموعه ای از تست های مختلف فشار خون، جریان خون، ضربان قلب، دمای پوست و تعریق شما را در پاسخ به محرک های خاص کنترل می کند. این اندازه‌گیری‌ها می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آیا سیستم عصبی خودکار شما به طور طبیعی کار می‌کند یا آسیب عصبی دارید.

ممکن است به آزمایش‌های دیگری از جمله مطالعات الکتروفیزیولوژی، آزمایش سیستم عصبی خودمختار، ارزیابی عصبی و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) نیاز داشته باشید. ممکن است برای رد کردن مشکلات گوش داخلی به آزمایش عملکرد دهلیزی نیاز داشته باشید.

درمان مناسب سنکوپ

اگر کسی غش کرد، این مراحل را دنبال کنید:

بررسی کنید تا مطمئن شوید که آنها نفس می کشند.

مطمئن شوید که حداقل ۱۰ تا ۱۵ دقیقه دراز بکشند یا بنشینند و سرشان بین زانوهایشان باشد.

به فرد آب سرد بدهید تا بنوشد.

گزینه های درمانی به علت سنکوپ شما و نتایج ارزیابی و آزمایش شما بستگی دارد. هدف از درمان این است که شما را از اپیزودهای سنکوپ دور نگه دارد.

گزینه های درمانی سنکوپ عبارتند از:

مصرف داروها یا ایجاد تغییراتی در داروهایی که قبلا مصرف کرده اید.

پوشیدن لباس های حمایتی یا جوراب های فشرده برای بهبود گردش خون

ایجاد تغییرات در رژیم غذایی پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که وعده های غذایی کوچک و مکرر بخورید، نمک بیشتری بخورید (سدیم)، مایعات بیشتری بنوشید، میزان پتاسیم را در رژیم غذایی خود افزایش دهید و از کافئین و الکل خودداری کنید.

هنگام ایستادن بیشتر محتاط باشید.

هنگام خواب سر تخت خود را بالا ببرید. برای این کار می توانید از بالش های اضافی استفاده کنید یا رایزر را زیر پاهای سر تخت قرار دهید.

اجتناب یا تغییر موقعیت‌ها یا «محرک‌هایی» که باعث سنکوپ می‌شوند (اجتناب از ایستادن طولانی مدت، گرما یا استرس‌های هیجانی).

آموزش بیوفیدبک برای کنترل ضربان قلب سریع

دریافت درمان برای بیماری ساختاری قلب

گرفتن ضربان ساز برای منظم نگه داشتن ضربان قلب (فقط برای برخی شرایط پزشکی)

دریافت دفیبریلاتور کاردیوورتر (ICD) قابل کاشت. این دستگاه به طور مداوم ضربان و ریتم قلب شما را کنترل می کند و یک ریتم سریع و غیر طبیعی (فقط برای برخی شرایط پزشکی خاص) را اصلاح می کند./ بهداشت