بدهکار بزرگ، صاحبخانه شرکت بورسی از آب درآمد!
بررسی‌ها نشان می‌دهد فردی که از سال ۱۳۹۹ اقدام به خریداری ساختمان مرکزی شرکت بهساز کاشانه کرده، سال‌هاست جزو لیست پیمانکاران و بدهکاران بزرگ همان شرکت محسوب می‌شود.
نوسانات بورس یکی از دغدغه‌های چند سال اخیر بخش مهمی از جامعه ایران بوده و قشرهای مختلف به فراخور میزان اندوخته و دسترنج خود، سهام شرکت‌های مختلف را با آرزوهای رنگارنگ خریداری کرده بودند تا در کنار تضمین آینده کشور، رفاه خود و فرزندانشان را تأمین کنند؛ اما متأسفانه در برخی موارد این اعتماد با عملکرد نادرست و ناقص برخی شرکت‌ها و مدیران اقتصادی، کم‌رنگ شده است.
از جمله موارد قابل‌توجهی که به نظر می‌رسد نیازمند بررسی دقیق‌تر نهادهای مربوطه است، نحوه انتخاب شرکا و پیمانکاران اجرای برخی پروژه‌های مهم شرکت‌های بورسی به‌ویژه حوزه ساختمان است.
نگاهی به لیست این شرکا نشان می‌دهد، بعضاً میلیاردها تومان از طلب‌های این مجموعه‌های اقتصادی به علت انتخاب شرکایی که به تعهدات خود عمل نکرده‌اند، به حیطه وصول درنیامده و به نظر می‌رسد دراین‌خصوص، نیاز به تجدیدنظر در مدیریت و اداره این شرکت بزرگ محسوس است؛ درحالی‌که همچنان، همکاری و اعطای پروژه به این شرکای بدحساب و بدهکاران چندمیلیاردی، ادامه دارد!
یکی از این شرکت‌های دارای ایهام، بهساز کاشانه تهران با نماد ثبهساز در بورس است که قیمت فعلی آن، حدوداً یک‌سوم کمتر از زمان عرضه اولیه بوده و در اطلاعیه‌های خود تاکید دارد «کلیه شرکای شرکت، پس از بررسی صلاحیت فنی و مالی انتخاب می‌شوند و فرایندی شفاف و عادلانه برای واگذاری‌ها وجود دارد.»
اما در سند به‌دست‌آمده از این شرکت، مشخص شده یکی از بزرگ‌ترین بدهکاران شرکت بهساز کاشانه تهران (طبق آخرین صورت مالی منتشره در بورس)، صاحبخانه این مجموعه است.
طبق این سند که مربوط به نامه‌نگاری مالک ساختمان مرکزی شرکت ثبهساز در تهران است، مشخص شده فردی به نام حسین زبردست، اعلام کرده از سال ۱۳۹۹ اقدام به خریداری محل اصلی فعالیت مجموعه فوق نموده و اکنون در معادله‌ای پیچیده و شائبه برانگیز، هم صاحبخانه شرکت محسوب می‌شود و هم پیمانکار بدهکار به شرکت!
طبیعتاً به‌سختی می‌توان پذیرفت که شرکت و صاحبخانه مدعی، بدون هیچ هماهنگی قبلی و اطلاع از چنین روندی، با یکدیگر در ارتباط هستند و بسیار عجیب است که نه شرکت، از پیمانکار بودن صاحبخانه مطلع بوده و نه صاحبخانه از چنین مستأجر سرمایه‌دار و مملو از پروژه بی‌خبر باشد.
نگاهی به لیست بدهکاران مندرج در آخرین صورت مالی منتشره از شرکت بهساز کاشانه تهران نیز نشان می‌دهد صاحبخانه مذکور، یکی از بزرگ‌ترین بدهکاران این مجموعه با حداقل ۱۶ میلیارد تومان مطالبات سررسید شده است و حتی مجموعه‌های بزرگ حقوقی نیز، بدهی کمتری نسبت به وی ثبت کرده‌اند.
ضمن آنکه نه فقط در یک پروژه، بلکه طبق گزارش‌ها مالی رسمی شرکت، نام این صاحبخانه در ۳ پروژه شامل بهنام، امین‌پور ۲ و گلچین متعلق به بهساز کاشانه تهران به چشم می‌خورد که برخی از این پروژه‌ها، با پیشرفت فیزیکی بسیار پایین همراه هستند و بعید است مستأجری که بیش از ۲ سال است چندین واحد از این فرد اجاره کرده، بتواند یا بخواهد فشار زیادی به او برای پرداخت بدهی‌ها یا تکمیل پروژه‌های با تأخیر همراه شده، وارد کند.
همچنین نامه به‌دست‌آمده از مالک ساختمان، نشان می‌دهد وی تأکید زیادی برای جلوگیری از تخلیه واحدهای در اختیار ثبهساز دارد و آنکه باعث واردشدن خسارت حیثیتی و مالی به شرکت مذکور می‌داند که چنین جانبداری و تقلایی نیز در نوع جالب‌توجه و قابل‌تأمل است.
امید است این بار ناظران بازار سرمایه و مسئولان سازمان بورس، با ورود به چنین قراردادهای قابل کامل و نحوه انتخاب پیمانکاران، به‌گونه‌ای عمل کنند تا مدیرعامل و هیات مدیره این شرکت پاسخگوی ابهامات و عدم شفافیت فراوان در روند موجود باشند./ ایرنا
ارسال نظر