مدفوع هم اهدا می شود؟!

دیجیاتو نوشت: استرالیا برای اولین‌بار در جهان مجوز کاشت مواد مدفوع در بدن انسان را صادر کرد. در این روش افراد واجد شرایط مدفوع خود را اهدا می‌کنند تا میکروب‌های مفید در اختیار پزشکان قرار بگیرد. سپس این میکروب‌ها قابل انتقال به سیستم گوارش افراد بیمار خواهند بود.

به گزارش گاردین، محققان در این روش درمانی فعلاً مواد مدفوع را از طریق روده بزرگ در بدن بیمار قرار می‌دهند، اما انتظار می‌رود که در آینده درمان‌های خوراکی هم در دسترس قرار بگیرد. شرکت BiomeBank در ادلاید استرالیا اولین شرکتی است که توانسته از یک مرجع دولتی در جهان برای این درمان مجوز بگیرد.

«سم کاستلو» از BiomeBank می‌گوید این روش درمانی چند سالی است که ابداع شده، اما صدور مجوز برای آن می‌تواند گام مهمی در زمینه تدوین یک چارچوب درمانی استاندارد باشد. در نتیجه، حالا پزشکان می‌توانند با اطمینان خاطر بیشتری این درمان را تجویز کنند.

چرا کاشت مدفوع در بدن اهمیت دارد؟

میکروبیوم روده برای سالم نگه‌داشتن انسان‌ها باید تنوع میکروبی بالایی داشته باشد. ولی کاهش تنوع رژیم‌های غذایی و مصرف داروهایی مثل آنتی‌بیوتیک‌ها برای این محیط میکروبی مشکل‌ساز بوده‌اند. در برخی افراد، میکروبیوم آن‌قدر تخریب شده که به مداخله پزشکی نیاز است و چنین درمانی می‌تواند نجات‌دهنده باشد.

در حال حاضر، آزمایش‌ها نشان داده است که درمان با کاشت مدفوع می‌تواند برای علاج عفونت با باکتری انتروکولیت با غشای کاذب (C diff) مؤثر باشد. این عفونت چنان خطرناک است که حتی می‌تواند به مرگ فرد منتهی شود. در عین حال، تعداد زیادی تحقیق دیگر وجود دارند که در همین لحظه در حال بررسی دیگر کاربردهای این روش درمانی هستند.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این درمان می‌تواند برای کولیت اولسراتیو و دیگر بیماری‌های التهابی روده مؤثر باشد. به‌علاوه، چاقی و اوتیسم هم از دیگر بیماری‌هایی هستند که احتمال درمان آنها با کاشت مدفوع وجود دارد. البته این نظریه‌ها هنوز در مطالعات گسترده به اثبات نرسیده‌اند و به پژوهش‌های بیشتری در این زمینه نیاز است.

گفتنی است که افراد کمی می‌توانند اهداکننده مدفوع باشند و آنها را معمولاً با نام «تک‌شاخ» می‌شناسیم. این افراد نباید اختلال گوارشی مزمن، بیماری عفونی یا بیماری نقص ایمنی داشته باشند. به‌علاوه، آن‌ها نباید در چند وقت اخیر آنتی‌بیوتیک دریافت کرده باشند و همچنین آزمایش‌های مختلفی در زمینه بیماری‌های گوناگون از این افراد گرفته می‌شود.

در ادامه پس از دریافت نمونه، مدفوع فرد سالم دوباره آزمایش می‌شود تا مشکلاتی که ممکن است در بدن خود اهداکننده نمایان نشده باشد، بررسی شود. در‌نهایت، این نمونه‌ها پس از پاک‌‌شدن از مواد مضر، درون محفظه‌ای با دمای مشخص نگه داشته می‌شوند تا در معرض اکسیژن قرار نگیرند.

در زمان مصرف نیز، پزشک آن‌ها را درون سرنگی با یک لوله منعطف قرار داده و در روده بزرگ بیمار می‌گذارد. محققان می‌گویند این روش برخلاف استفاده از قرص یا کپسول اجازه می‌دهد که حجم زیادی از مواد مدفوع به بدن بیمار انتقال پیدا کند. اما اگر قرار باشد این درمان برای سایر بیماری‌ها استفاده شود، احتمالاً به بیش از یک جلسه کاشت مدفوع نیاز است و آن‌جا شاید روش‌هایی برای مصرف خوراکی این مواد ابداع شود.