دختر فوتبالیست ایران: دو هفته به من و خانواده ام سخت گذشت
دروازه بان تیم ملی زنان ایران گفت: روزهای سختی به من و خانواده ام گذشت اما از حمایت مردم خیلی ممنونم.
دروازه بان تیم ملی زنان ایران گفت: روزهای سختی به من و خانواده ام گذشت اما از حمایت مردم خیلی ممنونم.
زهره کودایی در برنامه زنده تلویزیونی در خصوص حضورش در فوتبال و در ترکیب تیم ملی بانوان اظهار داشت: ما نتایج خوبی در مسابقات مقدماتی جام ملت‌ها گرفتیم و برای اولین بار در تاریخ توانستیم به این مسابقات صعود کنیم. من اصالتاً ایذه‌ای هستم و از این شهر استعداد‌های زیادی به ورزش ایران معرفی شده است. در اهواز علاقه به فوتبال زیاد است و من هم خیلی زود این علاقه ام را متوجه شدم و از ۱۵ سالگی فوتبال را شروع کردم و از همان ابتدا تا الان در تیم ملی بزرگسالان حضور داشتم و در طول این سال‌ها همیشه دعوت می‌شدم.
وی افزود: پیش از آمدن خانم ایراندوست در مقطعی به تیم ملی زنان ایران دعوت نشدم، ولی خانم ایراندوست که آمدند از من دعوت کردند و خواستند در تیم ملی بازی کنم و جا دارد از ایشان تشکر کنم که به من اعتماد کردند و خدا را شکر توانستم در این مسابقات عملکرد خوبی از خودم به نمایش بگذارم و شرمنده مردمم نشوم.
گلر تیم ملی فوتبال بانوان گفت: من در کودکی سختی‌های زیادی کشیدم و مجبور بودم در کنار فوتبال دستم در جیب خودم باشم و حامی خانواده ام باشم. هفت خواهر و یک برادر هستیم و خانواده پرجمعیتی هستیم و از این نفرات فقط من وارد ورزش شدم. دوران سختی را پشت سر گذاشتم و همیشه مطمئن بودم نتیجه سختی‌هایم را می‌دیدم. من بعد از فوت پدرم شرایطم سخت‌تر شد و مادرم باید ما را تامین می‌کرد و وضع مالی خوبی هم نداشتیم و من مجبور بودم از سن کم کار کنم تا کمک خانواده باشم. روز‌هایی بود که کرایه ماشین نداشتم به محل تمرین بروم. مدتی مجبور شدم نجاری کنم و در کنار ورزش همیشه کار کردم و همیشه از این بابت هم خوشحال بودم.
کودایی ادامه داد: در کنار سختی‌ها همیشه بزرگی خدا را احساس می‌کردم. زمانی که بازی مقابل اردن پنالتی را گرفتم واقعاً سر از پا نمی‌شناختم و از قبل می‌دانستیم توپ را می‌گیرم. اول خواست خدا و دعای مادرم و همه مردم ایران را پشتم احساس می‌کردم. من در تیم ذوب آهن بازی می‌کنم و برایم باعث افتخار است، ولی همیشه عرق خاصی به خوزستان داشتم و همیشه مردم خوزستان مظلوم بودند و طرفدار تیم‌های خوزستانی هم هستم، ولی ممنون باشگاه ذوب آهن هستم که برایم زحمت کشیدند.
وی افزود: پیش از آمدن خانم ایراندوست در مقطعی به تیم ملی زنان ایران دعوت نشدم، ولی خانم ایراندوست که آمدند از من دعوت کردند و خواستند در تیم ملی بازی کنم و جا دارد از ایشان تشکر کنم که به من اعتماد کردند و خدا را شکر توانستم در این مسابقات عملکرد خوبی از خودم به نمایش بگذارم و شرمنده مردمم نشوم.
گلر تیم ملی فوتبال بانوان گفت: من در کودکی سختی‌های زیادی کشیدم و مجبور بودم در کنار فوتبال دستم در جیب خودم باشم و حامی خانواده ام باشم. هفت خواهر و یک برادر هستیم و خانواده پرجمعیتی هستیم و از این نفرات فقط من وارد ورزش شدم. دوران سختی را پشت سر گذاشتم و همیشه مطمئن بودم نتیجه سختی‌هایم را می‌دیدم. من بعد از فوت پدرم شرایطم سخت‌تر شد و مادرم باید ما را تامین می‌کرد و وضع مالی خوبی هم نداشتیم و من مجبور بودم از سن کم کار کنم تا کمک خانواده باشم. روز‌هایی بود که کرایه ماشین نداشتم به محل تمرین بروم. مدتی مجبور شدم نجاری کنم و در کنار ورزش همیشه کار کردم و همیشه از این بابت هم خوشحال بودم.
کودایی ادامه داد: در کنار سختی‌ها همیشه بزرگی خدا را احساس می‌کردم. زمانی که بازی مقابل اردن پنالتی را گرفتم واقعاً سر از پا نمی‌شناختم و از قبل می‌دانستیم توپ را می‌گیرم. اول خواست خدا و دعای مادرم و همه مردم ایران را پشتم احساس می‌کردم. من در تیم ذوب آهن بازی می‌کنم و برایم باعث افتخار است، ولی همیشه عرق خاصی به خوزستان داشتم و همیشه مردم خوزستان مظلوم بودند و طرفدار تیم‌های خوزستانی هم هستم، ولی ممنون باشگاه ذوب آهن هستم که برایم زحمت کشیدند.
در تیم‌های خارجی هم طرفدار پاریس سن ژرمن هستم. بازیکن مورده علاقه‌ام هم مسی است و در بین گلر‌ها نویر را خیلی دوست دارم و اونانا گلر آژاکس هم گلر خوبی است، ولی اولویت اول من به خاطر بازی با پا نویر است و هر مربی آرزو دارد یکی مثل نویر را داشته باشد. در بین بازیکنان زن هم بامبک، بازیکن ایالات متحده آمریکا که الان خداحافظی کرده است هم برایم مثل یک الگو است.
وی در مورد تبعیض در فوتبال آقایان و بانوان توضیح داد: این مبالغی که در فوتبال آقایان مطرح می‌شود را ما اصلا نمی‌بینیم و سقف قرارداد یک فوتبالیست خانم نهایتاً ۵۰۰ میلیون است که تعداد کمی این پول‌ها را می‌گیرند. هیچ اسپانسری در فوتبال بانوان نیست و منابع مالی وجود ندارد و در بهترین حالت یک دهم یک فوتبالیست آقا قرارداد داریم. امسال قرارداد‌های ما خیلی بهتر شد، ولی هنوز هم فاصله زیادی با فوتبال آقایان داریم و هرگز آن پول‌ها را نمی‌بینیم. امیدوارم این مسیر به سمت عادلانه‌تر شدن پیش برود.
دروازه بان تیم ملی زنان در مورد اردو‌های تیم گفت: ما اردویی در تهران به مدت یک هفته داشتیم و الان ۴-۵ ماه است مداوم در اردو‌ها هستیم. بعد از آمدن از ازبکستان چهار اردو تا الان داشتیم و همه چیز خوب بود و خوشبختانه من باید واقعاً همین‌جا یک تشکر ویژه از دکتر عزیزی خادم و دکتر موسوی و خانم ایراندوست و سایر عزیزانی که دلشان با این تیم بود داشته باشم. ما ۴-۵ ماه سخت را گذراندیم و نتیجه گرفتیم. یک اردوی خیلی خوب قرار بود در بلژیک داشته باشیم که خیلی به آن نیاز داشتیم، ولی لغو شد و آن‌هایی که این اردو را لغو کردند آیا از ما حالی می‌پرسند؟
کودایی در مورد اتفاقات دو هفته اخیر و نامه فدراسیون فوتبال اردن توضیح داد: اتفاق تلخی بود و من روزهای سختی را گذراندم و واقعاً دلم شکست و خیلی ناراحت شدم، ولی اتفاق خوبی که افتاد لطف و حمایتی بود که مردم ایران از من داشتند و این خیلی برایم جالب بود و از این بابت به خودم افتخار می‌کنم.
وی در مورد تبعیض در فوتبال آقایان و بانوان توضیح داد: این مبالغی که در فوتبال آقایان مطرح می‌شود را ما اصلا نمی‌بینیم و سقف قرارداد یک فوتبالیست خانم نهایتاً ۵۰۰ میلیون است که تعداد کمی این پول‌ها را می‌گیرند. هیچ اسپانسری در فوتبال بانوان نیست و منابع مالی وجود ندارد و در بهترین حالت یک دهم یک فوتبالیست آقا قرارداد داریم. امسال قرارداد‌های ما خیلی بهتر شد، ولی هنوز هم فاصله زیادی با فوتبال آقایان داریم و هرگز آن پول‌ها را نمی‌بینیم. امیدوارم این مسیر به سمت عادلانه‌تر شدن پیش برود.
دروازه بان تیم ملی زنان در مورد اردو‌های تیم گفت: ما اردویی در تهران به مدت یک هفته داشتیم و الان ۴-۵ ماه است مداوم در اردو‌ها هستیم. بعد از آمدن از ازبکستان چهار اردو تا الان داشتیم و همه چیز خوب بود و خوشبختانه من باید واقعاً همین‌جا یک تشکر ویژه از دکتر عزیزی خادم و دکتر موسوی و خانم ایراندوست و سایر عزیزانی که دلشان با این تیم بود داشته باشم. ما ۴-۵ ماه سخت را گذراندیم و نتیجه گرفتیم. یک اردوی خیلی خوب قرار بود در بلژیک داشته باشیم که خیلی به آن نیاز داشتیم، ولی لغو شد و آن‌هایی که این اردو را لغو کردند آیا از ما حالی می‌پرسند؟
کودایی در مورد اتفاقات دو هفته اخیر و نامه فدراسیون فوتبال اردن توضیح داد: اتفاق تلخی بود و من روزهای سختی را گذراندم و واقعاً دلم شکست و خیلی ناراحت شدم، ولی اتفاق خوبی که افتاد لطف و حمایتی بود که مردم ایران از من داشتند و این خیلی برایم جالب بود و از این بابت به خودم افتخار می‌کنم.
ارسال نظر