توضیحات قوچانی در مورد حواشی مراسم افطار رئیس جمهور

مدیر مسئول «آگاهی نو» درباره حواشی مرتبط با سخنانش در دیدار اهالی رسانه با رئیسی نوشت: بی تردید تحریف کنندگان را نمی‌بخشم که عجولانه با یک برش فیلم بر کارنامه بیست و پنج ساله من رقم بطلان می‌کشند.

به گزارش عرشه آنلاین، محمد قوچانی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: بی انصافی و بی نزاکتی سیاسی در فضای مجازی به حدی رسیده است که روز روشن جلسه ای که بیش از پنجاه نفر در آن حاضر بودند را تحریف می‌کنند:

۱. من قبل از انتخابات در جلسه روزنامه‌نگاران با آقای رییسی شرکت نکردم چون مخالف حمایت از نامزد اصولگرا بودم و تمام تلاشم را برای رقابت با ایشان بکار بردم در همین جلسه هم دوبار گفتم من به شما رای نداده ام. اما اکنون ایشان رئیس جمهورند و همان طور که احزاب اصلاح طلب نتیجه انتخابات را عملا به رسمیت شناخته‌اند به عنوان یک شهروند اصلاح طلب و منتقد به جلسه‌ای که دعوت شده‌ام، رفته‌ام و حرفم را زده‌ام.

۲. من از سرمایه «سیاسی» آقای رییسی حرف زدم و نه سرمایه مردمی و در جلسه هم این مفهوم را دقیق توضیح دادم که هر رئیس جمهوری در انتخابات کم و بیش رای می آورد اما سرمایه سیاسی یعنی حکومت از شما حمایت می‌کند و به شما اعتماد دارد و پشت شماست .به هماهنگی قوا و عدم تخریب صدا و سیما اشاره کردم و حتی اشاره ام به حضور مدیر کیهان در جلسه از همین رو بود که قبلا در این جلسات نمی آمد . این چه ربطی به سرمایه اجتماعی دارد ؟ گفتم انتخابات گذشته رقابتی نبود و شما که خود گفتید از رد صلاحیت‌ها متاسفید باید این را پیگیری کنید.

۳. همه محورهای من انتقادی بود : مشکل معیشتی مردم، بحران نظام انتخاباتی از سال هشتاد و هشت، حمایت از تجاوز روسیه به اوکراین، مساله ورزشگاه مشهد، شکافهای اجتماعی، حتی به رفتارهای آقای علم‌الهدی اشاره کردم.

۴. دادن کتاب و مجله به آقای رییسی هم بعید می‌دانم کار بدی باشد

۵. عکس گرفتن با آقای شریعتمداری هم به پیشنهاد دو میهمان دیگر بود که نمی شناختم و عیبی هم نمی دیدم چون عکس گرفتن با هیچ کس به معنای تایید او نیست. و پس از بیست و پنج سال سردبیری فکر میکردم تمایز میان ما دو نفر روشن است و یک عکس باعث همفکری نمی‌شود. فیلم کامل و متن کامل و دهها شاهد وجود دارد.

اما من بی تردید تحریف کنندگان را نمی‌بخشم که عجولانه با یک برش فیلم بر کارنامه بیست و پنج ساله من رقم بطلان می‌کشند. وای اگر از پس امروز بود فردایی…